วันศุกร์, 29 มีนาคม 2567

ปิดล้อมบังคับใช้กฎหมาย 6 วัน ปะทะกลุ่มผู้ก่อเหตุรุนแรงดับ 4 ราย

 ปิดล้อมปะทะกับกลุ่มผู้ก่อเหตุรุนแรง ตั้งเเต่วันที่ 28 กันยายน- 3 ตุลาคม 64 รวม 6 วัน มีเจ้าหน้าที่พลีชีพ 2 นาย 1.อส.ทพ.วัฎจักร พรหมนุ้ย 2.ร้อยโท กฤษณะ เพ็ชรจำรัส พื้นที่บ้านฮูแตยือลอ ต.บาเระใต้ อ.บาเจาะ จ.นราธิวาส

รายชื่อกลุ่ม ผกร. 4 ราย ที่เสียชีวิตจากการปะทะ

1.นายบารุวัน กือจิ                สมาชิกระดับปฏิบัติการ(มือระเบิด)

2.นายอับดุลเลาะ อูแล          สมาชิกระดับปฏิบัติการ

3.นายอัซซัน สามะ                สมาชิกระดับปฏิบัติการ

4.นายอัฏฮา ยูกะ                  สมาชิกระดับปฏิบัติการ

และในห่วงเวลาการปิดล้อม 6 วัน ที่ผ่านมา ผู้ก่อเหตุรุนแรงแบ่งแยกดินแดนใช้แผนตอบโต้วงนอก กดดันให้เจ้าหน้าถอนกำลังการปิดล้อม มีรายละเอียดดังนี้

วันที่ 28 กันยายน

ดักวางระเบิดรถยนต์เจ้าหน้าที่ตำรวจ สภ.จะแนะ จ.นราธิวาส บริเวณบนถนนบ้านน้ำวน หมู่ที่ 1 ต.ช้างเผือก อ.จะแนะ จ.นราธิวาส ตำรวจ เสียชีวิต 2 นาย บาดเจ็บ 4 นาย

วันที 29 กันยายน

-ซุ่มยิงเจ้าหน้าที่ชุดปิดล้อมฮูเเตยือลอ ขณะกลับฐาน ได้รับบาดเจ็บ 2 นาย เหตุเกิดที่เขายือลาแป อ.รือเสาะ จ.นราธิวาส

-เผายางรถยนต์ บ้านส้มป่อย อ.บาเจาะ จ.นราธิวาส

วันที่ 30 กันยายน

เวลา19:30น.โจมตีฐาน นปพ 32ในเขตเทศบาล สุไหงปาดี อส.เจ็บ 2 นาย ชาวบ้านได้โดนลูกหลง 3 ราย

2 ระเบิดเสาไฟฟ้า 06:30 ถนน 4056 สุไหงปาดี-สุไหงโกลก บ้าน กูวา ม.5 ริโก๋ จ.นราธิวาส

วันที่ 2 ตุลาคม

เผากล้องวงจอนปิด ศาลาแยกบ้านบ้านสานามบิน

วันที่ 3 ตุลาคม

เกิดเหตุระเบิด ม.1 บ้านตือละ ต.บันนังสตา อ.บันนังสตา จ.ยะลา

เจ้าหน้าที่ ได้รับบาดเจ็บ 2 นาย

จุดจบของโจรใต้ ไม่ตายก็ติดคุก หรือไม่ก็หลบหนีไปอาศัยยังประเทศเพื่อนบ้าน ไม่มีโอกาสกลับมาดูแลครอบครัว ลูกเมียต้องอยู่ตามลำพังผู้ที่กำลังหลบหนีอยู่มีจำนวนไม่น้อยต้องอยู่อย่างยากลำบาก อาศัยหลับนอนในป่าภูเขา ขาดอาหาร ขาดยารักษาโรค เจ็บไข้ได้ป่วยไม่สามารถไปโรงพยาบาลทำการรักษาได้ เพราะเกรงกลัวเจ้าหน้าที่จับกุม นั่นคือสิ่งที่ผู้เห็นต่างเลือกทั้งที่ในความเป็นจริงรัฐได้เปิดช่องทาง เปิดโอกาสให้แสดงตน พิสูจน์ตัวเอง และกลับมาต่อสู้คดีในชั้นศาลแต่กลับไม่เลือก ไม่เห็นแก่ครอบครัวลูกเมีย สุดท้ายได้อะไร? นอกจากความตายที่ไม่อาจฟื้นคืนชีพ ต่างกับแกนนำอยู่สุขสบายในต่างแดนคอยสั่งการในห้องแอร์ ครอบครัวผู้หลงผิดกลับอยู่อย่างแร้นแค้นนี่คือความจริงที่หลายคนรู้ดี..

———————–